ขอเล่าเรื่องวันนี้นิดหน่อยครับ วันนี้ผมตั้งใจจะทำมีอยู่ 2 เรื่อง เรื่องแรกผมได้นัดกับฮาแว (เพื่อนสนิดผมคนหนึ่ง) จะไปตอนกิ่งต้นมะยงชิดที่สวนบังชาติ โคกโพธิ์ครับ และเราก็ได้ไปกันสองคันรถ อีกคันเป็นรถบังชาติซึ่งรอพวกเราที่หน้าปั๊มปตท.ถนนหนองจิก ตอนจะเกือบ 11โมง โอเคเจอกันก็ไปกัน ถึงโคกโพธิ์เราก็เข้าสวนกันเลย จัดการถางป่าขอบอกว่าสวนรกมากเจ้าของไม่ค่อยว่าง 555. แต่ท่านตั้งใจให้เป็นสวนป่าอยู่แล้ว ร่มรื่นดีครับมีต้นไม้หลากหลาย ปลูกต้นตะเคียนไว้เยอะมากครับ และแล้วเราก็ไปถึงต้นมะยงชิด และใกล้ๆกันก็มีต้นจำปาดะด้วย บังชาติบอกว่าต้นไม้ที่เลือกปลูกบนพื้นดินแห่งนี้เลือกพันธ์ดีๆ ไว้ เมื่อหลายปีก่อนเราก็เคยมาตอนกิ่งมะนาวไร้เมล็ดกันแล้ว ซึ่งตอนนี้พันธ์มะนาวที่ได้มาได้แพร่กระจายไปทั่วแล้ว เป็นมะนาวพันธ์ดีชื่อพันธุ์ทูลเกล้าครับได้มารู้ชื่อตอนหลัง วันนี้ต้นแม่พันธุ์ต้นนั้นได้ตายไปแล้ว 555 ขอบคุณบังชาติที่บอกพวกเราให้ไปตอนกิ่งเก็บไว้ทัน ใครต้องการกิ่งพันธุ์มะนาวทูลเกล้าติดต่อฮาแวครับ อ้าวเข้าเรื่องของวันนี้ต่อครับ พอไปถึงต้นมะยงชิด ก็ได้จัดการแต่งเลือกกิ่งครับ และเตรียมอุปกรณ์ตอนกิ่งกัน ต้นก็ไม่สูงมากนักสามารถยืนทำได้พอดีๆ ฮาแวบอกว่าผมไม่เคยตอนกิ่งมะยงชิดนะไม่รู้ว่ามันจะติดดีมั้ย ตั้งเวลาไว้สักเดือนแล้วมาดูกัน ถ้าติดก็คาดว่าติดหมด ถ้าไม่ติดก็จบกัน 555 หาทางขยายพันธุ์วิธีอื่นต่อ ตอนมะยงชิดจนเสร็จไปทำต้นจำปาดะต่อ เจ้าของบอกว่าจำปาดะต้นนี้ลูกรสชาติอร่อยมาก เราก็เชื่อนะแต่ก็ไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่อิอิ เพราะเราก็ไม่เคยกิน 555. และแล้วเราก็จัดการตอนกิ่งจำปาดะต่อ ฮาแวก็บอกว่าไม่เคยตอนกิ่งจำปาดะเหมือนกัน งั้นรอดูแล้วกันว่าวันนี้เราจะมาเสียเที่ยวหรือเปล่า โอเคจบที่สวนป่าบังชาติ ออกจากสวนนี้บังพาไปดูไม้ตำเสาที่ตัดมาเก็บไว้หลายปีแล้วว่าจะเอามาทำประโยชน์อะไร มาถึงที่เก็บไม้ โอ้วพ่อเจ้า..ไม้ถูกปกคลุมด้วยวัชพืชนานาชนิด ต้องเอาพร้าแวกดู พอจัดการวัชพืชเสร็จเห็นสภาพไม้แกนไม้ยังโอเคอยู่นะ ต้องรีบจัดการแล้วเก็บไว้แบบนี้สุดท้ายปลวกอาจจะกินไม่เหลือ 555. ติดๆกับที่เก็บไม้ มีต้นเสม็ดแดงไม่ใหญ่มากแต่อายุนับร้อยปีที่แกเอาย้ายมาจากที่อื่น มาปลูกไว้ที่นี่ และใกล้ๆอีกมีต้นจิกนา ลำต้นสวยลวดลายดีอายุเก่าแก่อีกหนึ่งต้น เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปเก็บไว้ให้ดู..ออกจากตรงนี้ไปต่อครับ พาไปชมสวนยางต่อ ท่านมีโครงการจะโค่นต้นยางแต่ปัญหาคือโค่นแล้วจะปลูอะไรต่อดี ท่านถามพวกเรา เราตอบและถามกลับไปว่า แล้วท่านมีเวลามาทำสวนมั้ยท่านตอบว่าไม่มี จบกัน555. ขับรถต่อไปจุดสุดท้ายล่ะ คือมัสยิดกลางโคกโพธิ์ ไปถึงมัสยิดเราก็จัดการละหมาดซุฮรีกันก่อนเลย ละหมาดเสร็จนั่นพูดคุยกันในมัสยิดกันสักพัก หลักๆก็พูดถึงเรื่องราวการพัฒนามัสยิดแห่งนี้ล่ะครับ บังชาติเป็นตัวตั้งตัวตีคนหนึ่งในการพัฒนาและปรับปรุงมัสยิดกลางโคกโพธิ์ จากแต่เดิมที่ผมจำได้มัสยิดหลังนี้ สภาพเก่ามากๆ มองเพดาน ณ สมัยนั้นบางจุดดูเพดานเหมือนจะถล่มลงมาเมื่อไหร่ไม่รู้ บังชาติเลยได้จัดการเกี่ยวกับมัสยิดหลายๆเรื่อง รวมทั้งเรื่องที่ดินมัสยิดด้วย ตะกี้บอกว่ามัสยิดเป็นจุดสุดท้าย ยังๆครับมีอีกจุดที่บังชาติภูมิใจจะนำเสนอครับ ท่านได้ชวนพวกเราไปดูพื้นที่จะสร้างเรือนในอานาคตครับ ทำเลดีซึ่งจะอยู่ไม่ไกลกันกับมัสยิดครับ อ่าจบสักทีเรื่องที่ 1 โปรดติดตามเรื่องที่ 2 ต่อนะครับ
เรื่องที่ 2 อีกความตั้งใจหนึ่งของผมครับ พี่น้องคงจำได้ใช่มั้ยครับ ที่ก่อนหน้านี้ผมได้เคยแจ้งความช่วยเหลือของครอบครัวหนึ่ง พ่อเสียชีวิตแม่ตาบอดมีลูกสองคนที่ยังเล็กอยู่ ตอนนี้ผมได้รวบรวมเงินและสิ่งของได้จำนวนหนึ่ง ซึ่งมีพี่ๆในกลุ่ม pnr เรานี้ล่ะคับช่วยๆกัน ต้องขอบคุณมากๆ เลยครับ และขอดุอาต่ออัลลอฮทรงมอบตอบแทนสิ่งดีๆ ต่อพี่น้องทุกคนครับ เอาละครับหลังจากเราแยกย้ายกันกับบังชาติที่โคกโพธิ์ เวลาก็เกือบบ่ายสามได้ผมกับฮาแวก็ขับรถไปยังจุดหมายปลายทาง คือบ้านเด็กกำพร้าดังกล่าว ซึ่งพิกัดอยู่ที่บ้านบาโงกาเซาะ ต.ม่วงเตี้ย อ.แม่ลาน ก็ไปตามพิกัดที่พรรคพวกได้ส่งมาให้ เราไปเส้นทาง นาเกต-บาซาเอ พอไปถึงแยก 418 เลี้ยวขวา และเลี้ยวซ้ายอีกครั้งเข้าในหมู่บ้าน เส้นทางไม่ลำบากสะดวกดีครับเข้าไปเรื่อยๆ เราเชื่อในเจ้า google map ครับ สุดท้ายเจ้าก็พาเราถึงไปยังจุดหมายปลายทาง ถึงที่หมายแล้วจอดรถ ลงมา "อัสลามมุอาลัยกุม" ผมทักเรียกเจ้าของบ้าน เอะ..ทำไมเงียบๆจัง ผมหันมองหน้าฮาแว ฮาแวก็มองกลับไปบ้านดังกล่าว ผมเลยขอเดินเข้าไปใกล้นิดและแอบมองลึกๆหน่อยว่าข้างในมีใครอยู่บ้าง เพราะเห็นประตูบ้านเปิดอยู่ ออ.เห็นผู้ชายวัยประมาณ 60+ กำลังนั่งละหมาดอยู่ ผมก็เดินกลับมายังรถและบอกฮาแวว่า มีคนผู้ในบ้านกำลังละหมาดอยู่ ผมนึกแปลกใจนิว่าเรามาถูกบ้านหรือเปล่าน่ะ ในข้อมูลบ้านเป้าหมายของเราวันนี้ไม่มีผู้ชายนี่ แต่ก็เอาเหอะไหนๆมาแล้วรอเขาละหมาดให้เสร็จแป๊ปหนึ่งค่อยถามเรื่องกัน รอจนเมื่อเขาละหมาดเสร็จ เลยเข้าไปคุยและได้สอบถามเรื่องเด็กและครอบครัวที่เราตามหา ผู้ชายคนนี้ได้บอกว่าแถวนี้ไม่มีน่ะ อ้าวว..ฉิบหายล่ะ เวรกรรมอุตส่าขับรถเข้ามาตั้งไกล นี่ก็จะมืดแล้ว กับข้าวกับปลาอาหารผมยังไม่ซื้อให้เมียเลย จะกลับทันทำกับข้าวเปิดปอซอทันมั้ยเนี๊ยะ 555 คุยกันกับผู้ชายดังกล่าวสักพัก ผมเริ่มสังเกตว่าทำไมแกไม่ยืนขึ้นมา ประกอบกับข้างๆแกมีเบาะที่นอนอยู่ใกล้ๆ ทีแรกคิดว่าจะถามดีมั้ยน๊า.. เอาเหอะไหนๆมาแล้วถามเลยดีกว่า "อาเยาะไม่สบายหรือเปล่าครับ?" ถามเป็นภาษายาวีน่ะ แกตอบว่า ป่วยมาหลายปีแล้ว จะเดินก็ไม่ได้ ทำงานทำการก็ไม่ได้ ผมเลยมองหน้าแก ดูรู้ว่าแกคงเจ็บปวดและเครียดพอสมควรกับสิ่งที่ได้รับ ผมถามว่าที่บ้านอยู่กันกี่คน แกบอกลูกหลานก็ไม่อยู่ อืม..เข้าใจว่าคงอยู่กับเมียเนอะผมก็ไม่ได้ถามต่อถึงเมีย ผมก็คิดในอีกแง่หนึ่งน่ะว่า google map พาเรามาถึงจุดนี้ด้วยพระประสงค์ของอัลลอฮก็เป็นได้ครับ ที่นำพาเรามาถึงบ้านหลังนี้ซึ่งอยู่ลึกท้ายหมู่บ้านด้วยซ้ำไป คิดในแง่ดีเสมอขอบคุณอัลลอฮที่นำเรามาเจอ ผมได้ถือโอกาสมอบข้าวสารไปก่อน 5 กิโล เพราะเราไม่ได้เตรียมอะไร และเงินที่มีก็ตั้งใจแล้วว่าจะให้กับเด็กกำพร้า หากมีโอกาสอีกเราคงได้เจอกันอีกนะครับอาเยาะ อินชาอัลลอฮ. สำหรับภารกิจวันนี้คงต้องสิ้นสุดตรงนี้ไปก่อนครับ ด้วยเวลาที่ล่วงเลยมาเยอะ ตั้งใจไปอีกที่แต่ดันไปอีกที่ ไม่เป็นไรครับพรุ่งนี้ยังมีอีก หากอัลลอฮประสงค์ เราจะไปเยี่ยมเด็กกำพร้าแม่ตาบอดอีกครั้งครับ. อินชาอัลลอฮ สำหรับวันนี้วัสสลาม ราตรีสวัสดิ์ครับ
รูปภาพชายวัย 60+ ป่วยที่เจอวันนี้ครับ
